PRZEDSZKOLE MIEJSKIE NR 234
W ŁODZI

Drogi Rodzicu!
Twoje dziecko czekają poważne zmiany w życiu. Dotychczas mama i tata byli zawsze gdzieś blisko, teraz nagle go opuszczają. Maluch musi opuścić rano dom i udać się w obce mu miejsce, w którym jest inne światło, inne zapachy, inne głosy, inne zwyczaje. To, co nowe i trudne, wcale nie musi być nie dobre. Należy dziecko przygotować do takich sytuacji, aby potrafiło sobie z nimi poradzić.

• Uprzedź malucha: „Już za tydzień (za dzień, za dwa dni itp.) idziemy poznać twoje przedszkole. Mam nadzieję, że będzie miło". Przypomnij mu o tym.
• Opowiedz mu o przedszkolu:, co tam się robi, czego się uczy. Nawet dorosły denerwuje się, wchodząc w nowe środowisko, zmieniając pracę, miejsce zamieszkania, poznając nowych ludzi.
• Już w domu ucz samodzielności - samodzielnego jedzenia, mycia rąk, korzystania z toalety, ubierania się i rozbierania. Im dziecko jest bardziej samodzielne, tym łatwiej mu jest dostosować się do nowych warunków.
• Ubranie dziecka musi być wygodne i nie może sprawiać kłopotów Unikaj spodni na szelkach lub z trudnymi do odpięcia guzikami. Rękawy muszą być łatwe do podciągnięcia. Buty i kapcie najlepsze są bez wiązania lub zapinania na rzepy.
• Czas pobytu małych dzieci w przedszkolu nie powinien być długi. Jeżeli to możliwe, w pierwszych dniach odbieraj dziecko po obiedzie. Do tak dużej zmiany warto przyzwyczajać powoli. Małe dziecko szybko się męczy, zwłaszcza, kiedy ma, dużo wrażeń.
• Uwaga! Nie spóźniaj się z odbieraniem - jeżeli obiecałaś, że przyjdziesz wcześniej, dotrzymaj słowa.
• Pożegnanie powinno odbywać się bez pośpiechu, ale jednocześnie bez żadnego przedłużania samego momentu rozstania. Nie odprowadzaj dziecka w ostatniej chwili, kiedy zostało ci tylko piętnaście minut na dojazd do pracy. Maluch powinien mieć trochę czasu na pożegnanie się z Tobą.
• Kiedy trudno dziecku się z tobą rozstać, poproś o pomoc nauczycielkę. Czasem nieuchronne jest przytrzymanie dziecka, które płacze i wyrywa się. Zapewne serce będzie ci się krajało, ale możesz być pewna, że łzy szybko obeschną.
• Nie zabieraj dziecka do domu, gdy płacze przy rozstaniu; jeżeli zrobisz to raz , będzie wiedziało, że łzami może wymusić wszystko.
• Nie obiecuj: jeśli pójdziesz do przedszkola , to coś dostaniesz; kiedy będziesz odbierać dziecko możesz dać mu maleńki prezent, ale nie może to być forma przekupstwa.
• Kontroluj co mówisz. Zamiast: już możemy wracać do domu, powiedz: teraz możemy iść do domu.
• Nie wymuszaj na dziecku, żeby zaraz po przyjściu do domu opowiedziało, co wydarzyło się w przedszkolu, to powoduje niepotrzebny stres.
• Dziecku będzie raźniej, jeśli weźmie z domu ukochaną przytulankę. Czasami wystarczy, że maluch będzie miał przy sobie coś, co pachnie mamą i domem, to stwarza poczucie bezpieczeństwa.
• Dziecko ma prawo płakać. W ten sposób wyraża swój smutek, wyładowuje napięcia nerwowe, jakie w nim narosło. Jeżeli płacze w domu, w przedszkolu, po prostu przytul je, powiedz, że je bardzo kochasz, że też będziesz za nim tęskniła, że przyjdziesz po nie zaraz po pracy.
• Jedną z najważniejszych rzeczy, które powinnaś robić nie tylko wtedy, gdy dziecko idzie do przedszkola, ale wtedy w sposób szczególny, to jak najczęstsze zapewnianie go o twojej miłości. Jedną z podstawowych potrzeb człowieka jest potrzeba bezpieczeństwa, a zaraz za nią potrzeba przynależności i miłości. Te dwie potrzeby mogą być w niedostatecznym stopniu zaspokajane, zwłaszcza, gdy dziecko większość dnia przebywa w przedszkolu. Słowo „Kocham Cię", „będę tęskniła", powinny być obecne w codziennym życiu. Bardzo ważne są pieszczoty, pocałunki, szczęście i podziw malujący się na twarzy rodzica, gdy patrzy na dziecko. Ono powinno czuć, widzieć i słyszeć, że jest kochane.
• Pamiętaj: żegnaj i witaj swoje dziecko zawsze uśmiechem!